Ayakkabı tamircisi kadın ‘aile mesleği’ne sahip çıkıyor

Ordu'nun Mesudiye ilçesinde 15 yıldır ayakkabı onarım eden Zeynep Kandar, aile mesleğine sahip çıkıyor.

Dedesinin ardından mesleği devam ettiren babasının yanında ayakkabı onarım etmeyi öğrenen 53 yaşındaki Kandar, yaklaşık 15 sene önce babasını kaybetmesiyle büyük üzüntü yaşadı. Aile mesleğini sürdürmek isteyen Zeynep usta, açtığı küçük bir dükkanda ayakkabı onarım ediyor. İki çocuk annesi Zeynep Kandar, baba mesleğini sürdürdüğü için şanslı olduğunu söyledi. Babası vefat ettikten sonra "Dükkan kapalı kalmasın, ben yaparım" diyerek işi sahiplendiğini anlatan Kandar, ilçede ayakkabı onarım ihtiyacını da karşıladığı için müşterilerin memnun kaldığını dile getirdi. Kandar, işi babasından öğrendiğini, böylelikle mesleği devam ettirebildiğini belirterek, "Dededen ve sonra da babamdan gelen bir meslek. Ben babamın yanındaydım, öğreniyordum, görüyordum ama böyle bir şey olacağını bilseydim daha da çok öğrenmeye çalışırdım. Yaptığım işlerden hiç şikayet gelmedi. Rahmetli dedem ayakkabıcıymış, ondan sonra da babam ve sonra torununa yani bana geçti." şeklinde konuştu. Kadın ayakkabıcı gören müşterilerin şaşkınlığını gizleyemediğine dikkati çeken Kandar, "Dükkana gelenler, kadın ayakkabı yapıyor diye önce şaşırıyorlar hatta içeride oturan erkek müşterilere bakıyorlar ve 'Siz mi yapıyorsunuz?' diye onlara soruyorlar. 'Yok, bayan yapıyor.' denince şaşırıyorlar ama artık alıştılar. İnsanların hoşuna gidiyor ve gurur duyuyorlar." ifadelerini kullandı. Kandar, mesleğini severek yaptığını kaydederek, "Güzel bir iş. Sabah erkenden geliyorum ve akşam saatlerine kadar dükkanda oluyorum. Yazın kalabalık olduğu için daha çok iş oluyor ve dükkandan daha geç çıkıyorum. İş bitince de köyüme gidiyorum." diye konuştu.

"Herkes memnun olunca benim de hoşuma gidiyor"

Evinin geçimine katkı sağlamanın mutluluğunu yaşadığını belirten Kandar, şöyle devam etti: "Kızım il dışında yaşıyor, oğlum da burada ilçede çalışıyor. Evimin yanı sıra onlara da torunlarıma da katkım oluyor. İşimi severek yapıyorum, benim için adeta bir hobi gibi. Stresimi de atmama muavin oluyor. Ayakkabı onarım etmeye, elden ayaktan kalana kadar devam etmek istiyorum. İlçe halkı, 'Ne olur dükkanı kapatma.' diyorlar. Bu anlamda çok ısrar ediyorlar. Kapatsam ilçede bu işi yapan diğer kimse yok. Dolayısıyla diğer yere gitmek durumunda kalacaklar. Herkes memnun olunca benim de hoşuma gidiyor." Kandar, ekonomik durumu iyi olmayan müşterilerine muavin olmaya çalıştığını belirterek, "Öğrenci ya da ihtiyar olsun, 'Param yok.' derse muavin oluyorum. 'Allah razı olsun.' demeleri bana yetiyor. Bazen elime geçen ve tamirini yaptığım ayakkabıları, yırtık ayakkabı giyindiğini gördüğüm öğrencilere veriyorum." dedi. Müşterilerden Hasibe Cam da ilçede işlerini görebilecekleri küçük ama memnun kaldıkları bir dükkan olduğunu dile getirdi. Cam, ilk gördüklerinde kadın tamirci olmasının kendilerine garip geldiğini ancak zamanla bu duruma alıştıklarını sözlerine ekledi.